viernes, 26 de agosto de 2011

La papiliono e Moritake...

Ka falinta floro
qua rivenas til la brancho?
No, ol es papiliono!
Arakida Moritake (1473 – 1549)

Nur kande ula haijin (skriptero di haiku-i) experiencias to, quon onu ja rakontis, esas kande lu tote prizas un haiku antee lektita. To esis quo eventis a me kelka dii ante nun. Esis ula promenado tra la montaro, l’arbori e grandega petri quin onu povas regardar inter du vilaji: Echternach e Bedford, tra la Mikra Suisia Luxemburgiana.

La peizajo esas impresiva. La arbor-folii flaveskas, quo produktas ke anke, per ula preske ja autunala somero, li komencas falar…

Ye ula di ca instanti, preske magiala di atencoza regardado dil naturo qua cirkondas ni, me kredis vidar ula flava papiliono kun rapida flugado til la sulo…ma quala esis mea surprizo kande me vidis ke to, quo pasis rapidege avan me, per ne-konocata rapideso, ne esis papiliono…ma ula folio jus falinta…Mea mento retroiris kelka yari ante nun e quik voyajis a Japonia…

Dum ca instanto, me saveskis (o ton me kredas) quon Moritake sentis kande il skribis lua maxim konocata haiku, ne esis ula floro, ma ula sika folio…e ula papiliono. E la papiliono di Moritake ibe acensis, ma la mea falis en la sulo…

la folii falas…
anke me kredis
ke ol esis papiliono

No hay comentarios:

Publicar un comentario